نگرش ما به امام حسین

در این مقاله قصد داریم در رابطه با نگرش ما به امام حسین (ع) و سایر امامان معصوم با شما صحبت کنیم. شاید در سال های اخیر شنیده باشید از بدگویی هایی که نسبت به امام حسین و امامان دیگر گفته می شود. اینکه آیا این مسئله به فرهنگ ما ضربه زده است؟ چطور امام حسین را بشناسیم؟ چطور امام حسین را الگو قرار دهیم؟ شاید در طول تاریخ در رابطه با ائمه نگرش های مختلفی وجود داشته باشد.

در دوره های زمانی مختلف نظریات متفاوتی درباره ائمه اطهار گفته شده است. در ادامه همین نوشتار به این پرسش ها و نکات جالب نگرش ما به امام حسین می پردازیم. وب سایت موفقیت موسسه ملک پور همواره در تلاش است تا قدمی در جهت زندگی بهتر شما همراهان عزیز بردارد. امیدواریم که در این مسیر موفق باشیم. با ما همراه باشید.

نکته جالبی که شاید خیلی از مخالفان ائمه به آن اشاره می کنند شاید این باشد که آن ها عرب هستند. ما ایرانی هستیم و نباید به آن ها احترام بگذاریم. واقعیت این است شاید این دلیل یکی از ناآگاهانه ترین دلایلی است که برای مخالفت با امام حسین و ائمه بیان می شود. همه ی ما در درجه اول انسان هستیم. چه کسی مرزها را مشخص می کند؟ این مرزها باعث شده اند که فکر کنیم ما از هم جدا هستیم و یک گروه برتر از گروه دیگری هستند.

این نوع تفکر یکی از بزرگترین انواع نژادپرستی در جهان است. بگذارید برای تان مثالی بزنم. در کشور ایران افرادی هستند که به دلیل گویش و یا زندگی در مناطقی خاص هم دیگر را مسخره می کنند. مثلا شخصی ترک است یا لر است یا رشتی است. همه ما در درجه اول انسان و در درجه دوم ایرانی هستیم. یکی از نشانه های عدم آگاهی این است که ما با افراد به دلیل مثلا لر بودن یا شیرازی بودن متفاوت برخورد کنیم.

باید زمانی برسد که انسان ها بر اساس عقل و اندیشه و باورشان مورد تایید قرار بگیرند. ائمه الگویی هستند برای تمامی انسان ها  تا ارزش ها و باورها حفظ بشوند. زمانی که ارزش ها از انسان گرفته شود، آن زمان است که دست به هر کاری میزند. وقتی ارزش ها از بین برود، دیگر نمی توان انتظار داشت که از یک سری از کارهایی که خوب نیستند خودداری شود.

هدف اصلی خداست و برای رسیدن به خدا راه های زیادی وجود دارد. یکی از این راه ها ائمه اطهار هستند. اصلی ترین درسی که می توان از زندگی ائمه گرفت این است که نترسیم. استاد ملک پور در محصول هنر زندگی کردن در رابطه با موضوع ترس کامل تدریس می کنند. ترس یعنی خدا نیست. ترس یکی از اصلی ترین دشمن هایی است که یک انسان در طول زندگی می تواند با آن مواجه شود. امام حسین می گوید اگر نمی خواهید مسلمان باشید آزاده باشید.

اگر شخصی باشد که ادعا کند عاشق ائمه است ولی رفتارهایی متضاد با زندگی و آرمان های این الگوها بروز دهد، آیا ما باید به ائمه شک کنیم و ایمان مان را از دست بدهیم؟ این نوع تفکر و نگرش کاملا غلط است که که امام حسین را به خاطر رفتار کسانی که ادعا می کنند او را دوست دارند قضاوت کنیم. شما از امام حسین چی یاد گرفتید؟ فقط می دانید که باید در روزهای خاصی از سال برای او گریه کنید؟ یا اینکه یاد می گیرید چطور ترس را کنار بگذارید و با عشق و توکل بر خدا مسیرتان را طی کنید؟

شما هم نظرتان را در رابطه با نگرش ما به امام حسین و ائمه با ما به اشتراک بگذارید. شما چه فکری می کنید؟ آیا نوع تفکر ما درست است؟ نظر شما چیست؟