بیژن داوری

بیژن داوری کیست؟

بیژن داوری، عضو ارشد شرکت آی بی ام و بیوگرافی دکتر بیژن داوری را در این مقاله مورد تحلیل و بررسی قرار می دهیم. دکتر داوری مدیر ارشد IBM و نایب رئیس ارشد مرکز تحقیقاتی تامس واتس یک ایرانی- آمریکایی می باشد که قصد داریم در این نوشتار به بخشی از زندگینامه این نابغه ایرانی بپردازیم.

آیا وقتی اسم پروفسور بیژن داوری را می شنوید برای تان آشناست؟ شما چقدر با مشاهیر و بزرگان معاصر کشورمان آشنایی دارید؟ نکته تأمل برانگیز این است که خیلی از جوانان ایرانی با بزرگانی چون بیژن داوری آشنا نیستند در حالیکه این نابغه ایرانی و مدیر ارشد IBM از همین سرزمین برخواسته است و مطالعه زندگی وی می تواند یک انگیزه و الگو باشد برای افرادی که می خواهند در دنیا تاثیرگذار باشند.

دکتر بیژن داوری متولد شهر تهران از دانشگاه پلی تکنیک رنسلیر (Rensselaer Polytechnic Institute) دارای مدرک دکتری مهندسی الکترونیک می باشد. سایت موفقیت ملک پور قصد دارد تا در این نوشتار به معرفی یک نابغه ایرانی دیگر یعنی پروفسور بیژن داوری بپردازد.

بیژن داوری و معرفی او

بیژن داوری در سال 1954 در تهران – ایران متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در ایران به پایان رساند و بعد از کنکور در رشته مهندسی برق از دانشگاه صنعتی شریف تهران مدرک لیسانس گرفت.  بیژن داوری مدرک کارشناسی ارشد خود را از موسسه پلی تکنیک Rensselaer (RPI) دریافت کرد.

وی دکترای خود را از RPI با پایان نامه ای در مورد رفتار رابط دستگاه های نیمه هادی دریافت کرد و در سال 1984 به مرکز تحقیقات IBM Thomas J Watson پیوست. این نابغه ایرانی یکی از اعضای آکادمی ملی مهندسان ایالات متحده است و به دلیل سهم عمده ای که در زمینه فناوری CMOS دارد ،

مشهور است. بیژن داوری یکی از رهبران کار موتور پهن باند سلول در IBM بود که برای ساخت اولین ابر رایانه مبتنی بر سلول ، IBM Roadrunner مورد استفاده قرار گرفت.

در سال 2008 ، ابر رایانه Roadrunner اولین نفری بود که سد پتافلاپ (معیاری برای عملکرد رایانه)  را شکست و به سرعت پردازش 1.026 پتافلاپ رسید.

بیژن داوری و عضو ارشد آی بی ام

بیژن داوری عضو ارشد آی بی ام و معاون رئیس مرکز تحقیقات IBM توماس جی واتسون ، Yorktown Hts ، نیویورک است. کارهای پیشگام او در کوچک سازی دستگاه های نیمه هادی ، دنیای رایانه را تغییر داد.

تحقیقات وی منجر به تولید نسل اول ولتاژ-مقیاس عمیق- زیر میکرونیCMOS با عملکرد کافی که بطور کلی جایگزین فناوری دو قطبی در فریم های اصلی IBM و موجب فعال شدن سرورهای جدید با عملکرد بالا UNIX شد. بیژن داوری با هدایت IBM  در استفاده از مس و سیلیکون بر روی عایق قبل از رقبای خود، به اعتبار و شناخت رسید.

وی یکی از اعضای آکادمی ملی مهندسان ایالات متحده است و به دلیل سهم عمده ای که در زمینه فناوری CMOS دارد، مشهور است. بیژن داوری یکی از اعضای موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE )_یک انجمن حرفه ای برای مهندسی الکترونیک و مهندسی برق با اداره شرکت در شهر نیویورک و مرکز عملیاتی خود در پیسکاتاوی ، نیوجرسیی_است. 

پروفسور بیژن داوری دریافت کننده جایزه JJ Ebers (JJ Ebers یک مهندس برق آمریکایی بود که به خاطر مدل ریاضی ترانزیستور اتصال دو قطبی که با جان ال مول در سال 1954 منتشر کرد، از او به یادگار مانده است.

مدل ترانزیستور Ebers-Moll ترانزیستور را به عنوان یک جفت دیود و مدل تلفیقی از مدل های این دیودها است.) در سال 2005 می باشد. وی همچنین برنده جایزه IEEE Andrew S. Grove در سال 2010 است. در حال حاضر بیژن داوری حوزه تحقیقات سیستم های نسل بعدی را رهبری می کند.

نقش بیژن داوری در ساخت اولین ابریارانه

بیژن داوری، مهندس برجسته ایرانی-آمریکایی، نقش کلیدی در توسعه ابررایانهٔ IBM Roadrunner ایفا کرده است. این ابررایانه در سال ۲۰۰۸ با دستیابی به سرعت پردازشی ۱.۰۲۶ پتافلاپ، نخستین سیستمی بود که از مرز پتافلاپ عبور کرد.

داوری، به‌عنوان یکی از رهبران پروژهٔ موتور پهن‌باند سلولی در IBM، در طراحی و پیاده‌سازی این ابررایانهٔ مبتنی بر معماری سلولی مشارکت داشت.

شرکت IBM، با بیش از ۳۲۰ هزار کارمند و درآمد سالانهٔ ۹۶ میلیارد دلار، به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت رایانه‌ای جهان شناخته می‌شود و دارای گسترده‌ترین خط تولید رایانه و سخت‌افزارهای مرتبط است.

بیژن داوری، متولد تهران، تحصیلات خود را در رشتهٔ مهندسی الکترونیک در دانشگاه پلی‌تکنیک رنسلیر (Rensselaer Polytechnic Institute) به پایان رساند و در سال ۱۹۸۴ به IBM پیوست.

او در سال ۱۹۹۶ به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین کارکنان IBM شناخته شد و در سال ۱۹۹۸ به سمت معاون ارشد این شرکت منصوب گردید. در سال ۲۰۰۳، داوری به‌عنوان معاون ارشد فناوری نسل آینده معرفی شد.

نقش داوری در توسعهٔ ابررایانهٔ Roadrunner و دستاوردهایش در حوزهٔ فناوری، او را به یکی از چهره‌های برجسته در صنعت رایانه تبدیل کرده است.

بیژن داوری و نایب رئیس ارشد مرکز تحقیقاتی تامس واتسن

پروفسور بیژن داوری عضو ارشد آی بی ام و معاون رئیس مرکز تحقیقات IBM توماس جی واتسون، Yorktown Hts، نیویورک است. در IBM، بیژن داوری روی روشهایی برای بهبود فناوری مکمل فلز اکسید – نیمه هادی (CMOS) کار کرد، که اساس بسیاری از پردازش های نیمه هادی امروزی را فراهم می کند.

در سال 1985، بیژن داوری وظیفه معرفی نسل بعدی مدارهای مجتمع CMOS IBM را آغاز کرد، که به نام CMOS-5X نامیده می شوند. نایب رئیس ارشد مرکز تحقیقاتی تامس واتسون هدایت تلاش های تحقیقاتی تولید نسل اول فناوری CMOS زیر میکرون با کارایی بالا و ولتاژ پایین را بر عهده داشت. 

CMOS-5X به عنوان پایه ای برای PowerPC® 601+ و چندین ریز پردازنده دیگر از جمله آنهایی که در سرورهای IBM System / 390 استفاده می شوند، عمل کرد. بیژن داوری نقشه راه را برای فناوری و مقیاس گذاری ولتاژ برای IBM تعریف کرد که نقشه راه CMOS برای این صنعت تا 70 نانومتری تحت تاثیر قرار داد.

این فناوری منجر به تولید چندین نسل از فناوری های CMOS با عملکرد بالا، ولتاژ کم و کم مصرف شد که سرورها، رایانه های قابل حمل و دستگاه های دستی باتری را فعال می کند.

 بیژن داوری یکی از رهبران کار موتور پهن باند سلول در IBM بود که برای ساخت اولین ابر رایانه مبتنی بر سلول ، IBM Roadrunner مورد استفاده قرار گرفت. در سال 2008، ابر رایانه Roadrunner اولین نفری بود که سد پتافلاپ (معیاری برای عملکرد رایانه)  را شکست و به سرعت پردازش 1.026 پتافلاپ رسید.

عضویت در موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE )

بیژن داوری، دانش‌آموختهٔ مهندسی برق از دانشگاه صنعتی شریف، پس از اتمام تحصیلات در ایران، برای ادامهٔ تحصیل به ایالات متحده رفت و مدرک دکترای خود را در رشتهٔ مهندسی الکترونیک از مؤسسهٔ پلی‌تکنیک رنسلیر (RPI) دریافت کرد.

او در سال ۱۹۸۴ به مرکز تحقیقات تامس جی. واتسون شرکت IBM پیوست و به‌عنوان محقق در زمینهٔ فناوری نیمه‌هادی‌ها فعالیت خود را آغاز کرد. داوری در توسعهٔ فناوری CMOS نقش بسزایی داشت و به‌دلیل دستاوردهایش در این حوزه، در سال ۱۹۹۶ به‌عنوان یکی از کارمندان برجستهٔ IBM شناخته شد.

در سال ۱۹۹۸، او به سمت معاون ارشد این شرکت منصوب شد و در سال ۲۰۰۳ نیز به‌عنوان معاون ارشد فناوری نسل آینده معرفی گردید.

داوری عضو مؤسسهٔ مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) است و در سال ۲۰۰۵ جایزهٔ J.J. Ebers و در سال ۲۰۱۰ جایزهٔ IEEE Andrew S. Grove را به‌دلیل مشارکت‌های برجسته‌اش در مهندسی الکترونیک دریافت کرد.

او همچنین یکی از رهبران پروژهٔ موتور پهن‌باند سلولی در IBM بود که منجر به ساخت اولین ابررایانهٔ مبتنی بر سلول، به‌نام IBM Roadrunner، شد. این ابررایانه در سال ۲۰۰۸ با دستیابی به سرعت پردازش ۱.۰۲۶ پتافلاپ، اولین سیستمی بود که از مرز پتافلاپ عبور کرد.

بیژن داوری با دستاوردهای خود در زمینهٔ مهندسی الکترونیک و نقش کلیدی‌اش در توسعهٔ فناوری‌های پیشرفته، به‌عنوان یکی از نخبگان ایرانی در صنعت فناوری شناخته می‌شود.