گم شدن در بی راهه ها ی زندگی
یه روز فکر میکردم دنیا در دستان منه یادمه آرزوهامو مینوشتم اصلا وقت ازاد نداشتم صبح تا شب میدویدم اداره دانشگاه کلاس زبان و … . نمیدونم چی شد یه جایی از زندگی خدا یا …. منو به یه نقطه ای رسوند و مشکلاتی پیش اومد و آدمهایی مقابلم قرار گرفتند که منو به این نتیجه رسوندن که هیچی دست من نیست و همه چیز این دنیا جبر مطلقه و ما محکوم به این زندگی هستیم و دویدنها بی فایده و نتیجه است . چند سالی میشه که دویدن که هیچ حتی قدمی هم برنداشتم پشت کنکوری دکترا بودم همه چی رو رها کردم حتی کتابامو از جلو چشمم دور کردم و همه برنامه هامو تعطیل کردم . یه روز برای آرزوهام میجنگیدم الان دیگه به یه جایی رسیدم اگه کسی بگه دو دو تا میشه پنج تا میگم حق باشماست دوست عزیز….
خلاصه خیلی احساس پوچی میکنم تا جایی که به خودم میگم وقتی قراره بمیرم چرا تلاش کنم فقط میرم سر کار برمیگردم همین هیچ کاری ازم برنمیاد . لطفا کمکم کنید.
سلام خب خیلی خیلی طبیعی هست که در اخر انسان یکبار باید به این وضعیت بیفته و واقعا اینجا به شخصیت و ویژگی های این انسان بستگی داره که چه زمانی از این حالت پا بشیم و بیایم بیرون ولی هیچ وقت دست نکش حداقل یک ساعت یا 5ساعت نمیدونم تو سایت ها فیلم های انگیزشی کلا دور بزن تو هدف هات و دنبالش باش تا اخرش به اون چیزی که کم داری و اون نیروی واقعی لازم برای برداشتن مانع رو به مرور زمان کسب بکن یک روزی رد شدن از مانع صدبار بهتر از ماندن در پشت اون سنگ و برگشتن راهی هست که با عشق و علاقه انتخاب کردی بنظر من مهمترین چیز خوب بودن حال است و فکری ارام و اسوده و اون موقع باید تصمیم بگیره که چیکار بکنه ولی هیچ وقت مثل اب راکد نباش چون اینکارو بکنی تمام درها به روت بسته میشن ارزوی موفقیت در این راه و امیددارم که میتونی تو خیلی قوی و انسان خوبی بنظر میای
سلام دوست عزیز
میدونی جبر زندگی وجود داره خیلی اتفاقات میفته که مطلوب ما نیست ولی میدونید فرق آدم های موفق با آدم های عادی چیه اینه که وقتی یه مشکلی پیش میاد استپ نمیشن بلکه بلند میشن و ادامه میدن برای هدفشون میجنگن
زندگی یه فرصت شما می تونید از این فرصت استفاده کنید و قشنگ زندگی کنید و می تونید این فرصت رو از دست بدید و وقتی به سنین پیری رسیدید حسرت بخورید
اشکال نداره یه کم انرژیتون کاسته شده ولی توی این شرایط نمونید پاشید بلند شید و تلاش کنید
دست خودتون رو بگیرید و بلند کنید
سلام و درود فراوان خدمت همه mie های عزیز و آقای ملکپور عزیز.
دوست عزیز شما که میگین قراره در نهایت بمیرین و هیچ تلاشی نمیکنین در جهت هدف هاتون ،این جمله به کل برخلاف اصول و درون مایه خلقت انسان هست ،انسان بی دلیل به کره زمین پا نگذاشته که بی دلیل هم بره، وقطعا یه هدف یا غایتی پشت این ماجرا وجود داره(کاری هم به این ندارم که شما چقدر به خدا و قوانینش اعتقاد دارین)اما واقعیت اینه که همه جهان ما یعنی همه هستی با یک سیستم(بهتره بگم نرم افزاری کار میکنه)وانسان یک موجودی است با مغز بسیار قدرتمند و مختار.
خب ممکنه بگین این یعنی چی؟بنظر من انسان به این دلیل آفریده شده که با تجربه اتفاقات خوب و بد بنوعی روح خودشو به تکامل برسونه و با استفاده از قوانین هستی و قدرت ذهنش خودش رو به سمت چیزهای خوب هدایت کنه که این هم به پیشرفت سیر تکاملی روح منجر میشود، و اگر خودشو به سمت مسایل منفی هدایت کنه سیر تکاملی با پسرفت مواجه میشود، به همین خاطر اصل اینه که در این جهان مادی باید سعی کنی همیشه خودتو بالا بکشی و اگه اینکار رو نکنی به قولی جهان تو رو به در و دیوار میکوبه تا حساب کار دستت بیاد.
بقول خودتون اگر هم قراره روزی بمیرین پس چه بهتر که زندگی رو با اتفاقات خوب تجربه کرده باشین و بعدش از دنیا برین.
حالا بهت پیشنهاد میکنم همه گذشته منفیت رو پاک کن و با همتی قدرتمند به پا خیز و زندگی خودت رو بساز(که اگر بدانید این برای شما بهتر است)
با آرزوی توفیق روز افزون.